(عکس نوشته زیبا در ضمیمه امروز رومه اطلاعات 97/08/06)
بارها شده است، به دلیل ظلم و اجحاف برخی از افراد جامعه (مسئولین یا .)، دست به شکایت زده ام و تقریبا در همه موارد، به مقصد و مقصود و مطلوب، دست یافته ام و حقم را بازستانده ام. مسئولیت اجتماعی، به ضرس قاطع! حکم می کند، هر جا ظلمی دیدیم، مانند مولایمان حسین علیه السّلام، ساکت ننشینیم و در حد توان و با رعایت مصلحت، به دنبال رفع ظلم باشیم. جامعه بدون احساس مسئولیت ما، ساخته نخواهد شد. هیچ کسی، دلش برای ما نسوخته است تا اوضاع ما را اصلاح کند! تا خود دست بکار نشویم، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد.
همانطور که خداوند متعال، از مثال زدن پشّه ای! در قرآن ابا ندارد، ما نیز از شکایت های خُرد، ابا نداشته باشیم و بدانیم، تمام فاسدان فراری به خارج از کشور که پول این ملت را خوردند و رفتند، روزی از ی همین چیزهای "فَکَسَنی" (1) شروع کردند!
سوره مبارکه بقره، آیه 26: خداوند پروا ندارد که به پشه و فراتر [یا فروتر] از آن مثل زند.
(1) بی ارج، ناچیز (فرهنگ وزین دهخدا مرحوم)
مطالب مرتبط:
درباره این سایت